Waarom sommige mensen geen suikervrije koekjes moeten eten

Ehm ja. Ik ben heel eerlijk: ik heb dit jaar nog geen pepernoten gebakken! En ik ga het ook gewoon niet doen. Ik heb besloten op twee dagen pepernootjes te eten, namelijk op die twee dagen dat ik daadwerkelijk Sinterklaas ga vieren. En dan vind ik dat ik van mezelf best een handje gewone suikerrijke pepernoten mag eten. Nu weet ik maar al te goed dat dit een uitgangspunt is dat voor mij goed werkt. Zo eet ik soms ook wel eens een koekje als ik op visite ben. Want ik weet ook wat er gebeurt, als ik me van alles ontzeg…

De kunst van jezelf kennen

Als je af wil van suikercravings, en zoekende bent naar een gezond eetpatroon, is het de kunst om jezelf door en door te kennen. De ene persoon kan zichzelf toestaan om een paar koekjes te eten. En deze persoon is vervolgens ook heel goed in staat om er verder af te blijven. De andere persoon eet een koekje en denkt dan “ach, de dag is nu toch al verpest…” of ” wat maakt 1 extra koekje nog uit?” en propt zich vervolgens vol met alles wat los en vast zit. Weet jij bij welke groep jij hoort?

Op naar gezonde gewoontes

Jezelf kennen is essentieel als je af wilt van slechte eetgewoontes en eventuele eetbuien. Ik heb daar de afgelopen jaren flink wat stappen in gezet.

Inmiddels weet ik dat mezelf bepaalde lekkernijen ontzeggen, alleen maar leidt tot rebelleren.

Als ik nooit, maar dan ook nooit meer een suikerrijk chocolade-dessert van mezelf zou mogen bestellen in een restaurant, zou ik mijn suikerbewuste levensstijl nooit volhouden. Dan zou ik er ronduit ongelukkig van worden. Dan zou de wetenschap dat ik die dingen niet mag, ervoor zorgen dat ik er juist naar verlang, dat ik erover droom… Nou ja, je snapt wat ik bedoel.

De kennis, en het idee in mijn achterhoofd, dat ik in principe alles van mezelf mag eten helpt. Die zorgt ervoor dat ik voor een groot deel van de tijd bewust kan kiezen voor gezonde pure voeding waar mijn lichaam blij van wordt. Waar ik blij van wordt op de langere termijn, omdat ik mij er fit en energiek door voel.

Waar komt dat rebelleren dan vandaan?

Soms lijkt het een goede oplossing om, als je gezonder wilt leven, een product in een verboden groep te plaatsen, en er zo niet verder door verleid te worden. Alsof je er dan gewoon niet mee hoeft te “dealen”. Je haalt het niet in huis, dus de verleiding is er niet. Punt.

Toch?

Maar helaas werkt dit vaak niet zo goed op de langere termijn. De verboden vruchten (datgene wat je écht lekker vindt en moet missen), die worden extra aanlokkelijk. En zijn ze dan een keer toch aanwezig, op een verjaardag bijvoorbeeld, dan kun je je er even helemaal vol mee proppen. Jouw lichaam schreeuwt “yes, daar is het eindelijk”, een één hap leidt dan vaak tot een “nu-of-nooit” gevoel.

De challenge voorbij

Veel mensen vervallen na een (suikervrije) challenge in een oud patroon. Tijdens de challenge plaatste je immers een aantal producten in een “verboden groep”. Je deed je best om eraf te blijven. Maar nu de challenge voorbij is, is dat extra moeilijk geworden. Logisch ook, dit kunnen we niet lang volhouden op wilskracht. Soms is gezonder eten na een challenge wel iets makkelijker geworden, omdat je lijf went aan puurder eten. En je minder last hebt van bloedsuikerspiegel issues. Maar de verboden vrucht roept, en jezelf “in het gareel houden” kost plots ontzettend veel wilskracht.

Het voorgoed afscheid nemen van eetbuien of andere slechte eetgewoontes kan namelijk alleen als je twee verschillende onderdelen aanpakt: een mogelijke fysieke, maar ook een psychische disbalans. Als psycholoog en mindset coach werkt ik o.a. met kennis over gedragsverandering en beïnvloeding, en help ik je gezonde gewoontes te ontwikkelen op de langere termijn. Om afscheid te nemen van mogelijke eetbuien.

Download hier mijn gratis toolkit Eerste Hulp bij Eetbuien en Emotie Eten.